مکانیزم های حقوق مالکیت فکری در عرصه منابع ژنتیک کشاورزی
کد مقاله : 1138-GAFR
نویسندگان
زهرا تجری موذنی *1، محدثه صاذقیان2، محمد علی ترکانلو3، مسعود سلیمانی4
1استاد
2استادیار، گروه حقوق کیفری و جرم‌شناسی، واحد گرگان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
3دانشجوی دکتری، گروه حقوق کیفری و جرم‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران
4دادگستری
چکیده مقاله
منابع ژنتیکی گیاهی که زمانی به عنوان یک منبع غذایی استفاده می‌شد در حال حاضر، به یک دارایی تجاری با ارزش بدل گردیده است. تحول دیگر در این زمینه گسترش دامنه حمایت حقوق مالکیت فکری و در برگرفتن ارقام گیاهی مورد نیاز در غذا و کشاورزی است. در نتیجه ارزش تجاری بالقوه ‌این منابع، تمایل فزاینده‌ای در کسب حقوق انحصاری بر ارقام گیاهی به وجود آورده است و تغییرات و تحولات رخ داده در حقوق مالکیت فکری و حقوق تجارت بین‌المللی و در نتیجه آن، الزام دولت‌ها به رعایت نظامی که حقوق مالکیت خصوصی بر ارقام گیاهی کشاورزی را به رسمیت می‌شناسد، کسب حقوق انحصاری بر این منابع را تسهیل کرده. بطور کلی، بحث اصلی در خصوص منابع ژنتیک کشاورزی حول این پرسش می‌گردد که آیا نظام حقوقی بین‌المللی فعلی که منابع ژنتیکی گیاهی را کنترل می‌کند، دسترسی عادلانه به این منابع و منافع حاصل از آن را تضمین می‌کند یا خیر. در پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی تلاش شده، ضمن بررسی حق حاکمیت و مالکیت بر منابع ژنتیک گیاهی به مکانیزم های حقوق مالکیت فکری در عرصه منابع ژنتیک کشاورزی پرداخته شود.
کلیدواژه ها
واژگان کلیدی: مکانیزم های حقوق،مالکیت فکری،منابع ژنتیک کشاورزی.
وضعیت: پذیرفته شده مشروط