نقدی بر رای وحدت رویه شماره 822 هیات عمومی دیوان عالی کشور در باب آنالیز و آسیب شناسی آنی بودن جرم تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی از منظر حقوقی

کد مقاله : 1121-GAFR

نویسندگان

محمد مشکانی * کارشناس حقوق

چکیده مقاله

تقسیم بندی جرایم از منظر طول زمان ارتکاب جرم از موارد اختلافی مورد بحث در بین علمای حقوق و قضات محترم بوده است و همیشه در تعیین اینکه تغییر کاربری اراضی زراعی و باغی جرمی آنی است یا مستمر اختلاف نظراتی مطرح بوده است که منجر به صدور آرای متفاوت از محاکم شده است، در خصوص تعیین تکلیف نهایی راجع به موضوع ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغی که جرم مذکورجرمی آنی هست یا مستمر، هیات عمومی دیوان عالی کشور در مورخ 21 خرداد 1403 با صدور رای وحدت رویه شماره 822 به این اختلاف نظرها پایان داد. مطابق نتایج این تحقیق اگر چه هیات عمومی دیوان عالی کشور به درستی رای بر شمول مرور زمان این جرم صادر کرده است و به اختلاف نظرات در محاکم پایان داده است اما آن قسمت از رای مذکور از جهت اینکه جرم تغییر کاربری اراضی را جرمی آنی بداند ایراد جدی بر آن وارد است که در مقاله مذکور به تعاریف انواع جرم از منظر قلمرو و اجرای قوانین جزائی در زمان و تاثیر آنی بودن این جرم در جری شدن متخطیان قانون پرداخته شده است. به طور کلی می توان این گونه بیان کرد که جرم تغییر کاربری اراضی،جرمی مستمر است و در بستر زمان شکل می‌گیرد و از زمان قطع استمرار(پایان عملیات تغییر کاربری اراضی) مشمول مرور زمان است.

کلیدواژه ها

تغییر کاربری، مرور زمان، جرم آنی، جرم مستمر.

وضعیت: پذیرفته شده مشروط