امنیت غذایی در سایه مصرف بی رویه آفت‌کش‌ها در نظام حقوقی ایران
کد مقاله : 1109-GAFR
نویسندگان
داریوش منصوری رضی *1، محبوبه شریفی2، سعیده جاور3
1دانشجوی کارشناسی ارشد حشره شناسی کشاورزی، گروه باغبانی و گیاه‌پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران.
2بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
3ﺑﺨﺶ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮔﯿﺎه ﭘﺰﺷﮑﯽ، ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و آموزش ﮐﺸﺎورزی و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺘﺎن گلستان، ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت، آﻣﻮزش و ﺗﺮوﯾﺞ ﮐﺸﺎورزی، گرگان، اﯾﺮان
چکیده مقاله
امنیت غذایی سنگ بنای یک جامعه توسعه یافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی آن جامعه است. در تداوم حیات بشری، کشاورزی و تولیدات آن نقش بنیادینی را ایفا می‌کنند. تضمین ایمنی و کیفیت مواد غذایی یک چالش کلیدی است که جهان امروز با آن مواجه است. چارچوب‌های سازمانی ناکافی، زیرساخت‌های ایمنی مواد غذایی محدود، و منابع محدود برای سیستم‌های مدیریت ایمنی مواد غذایی مؤثر، عوامل اصلی این مشکل هستند. ایران از نظر مواد غذایی 80 درصد خودکفاست ولی از لحاظ کیفیت غذا (ریزمغذی‌ها، ویتامین‌ها، بقایای آفت‌کش‌ها و مواد شیمیایی) وضعیت رضایت بخشی ندارد. میزان فروش انواع آفت‌کش‌های شیمیایی در سال 1400، حدود 382,698 تن و در سال 1401، میزان 591,069 تن بوده که افزایش 54.45 درصدی را نشان می‌دهد؛ در صورت برنامه ریزی دقیق و اجرای اصولی کشاورزی حفاظتی و لحاظ کردن اصول حفاظت از حشرات گرده افشان، ازجمله عدم استفاده از آفت‌کش‌های خطرناک در اراضی کشاورزی و باغات، می‌توان از این توانمندی به خوبی استفاده نمود. با بازنگری در قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، لحاظ کردن نظام رتبه بندی آفت‌کش‌ها در قوانین حقوقی ایران به امنیت غذایی پایدار دست خواهیم یافت.
کلیدواژه ها
غذای سالم، کشاورزی پایدار، آفت‌کش‌های کشاورزی، رویکرد بازدارنده، حقوق ملی غذا
وضعیت: پذیرفته شده مشروط