بررسی و نقش هوشمندسازی و هوش مصنوعی در ارتقای حقوق کشاورزی و مواد غذایی کشور ایران: پیشنهاد یک چارچوب علمی کاربردی |
کد مقاله : 1068-GAFR (R2) |
نویسندگان |
آیدینگ کرنژادی *1، علیرضا صابری2، محمدرضا پارسامهر3، لطف الله پارسایی4، سعید شعبانی5، بهروز محسنی5، اکرم احمدی6، سپیده زوار7، نرگس کاردگر8، محمد ججوزاده9 1عضو هیات علمی بخش تحقیقات منابع طبیعی. مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان. سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی 2رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان 3رییس بخش تحقیقات منابع طبیعی. مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان 4مربی پژوهشی، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی 5استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی 6استادیار پژوهش، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران 7محقق، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی 8کارشناس بخش منابع طبیعی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان 9دانشجو دکتری جنگل، کارشناس تحقیقات بخش منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان |
چکیده مقاله |
این مقاله با هدف بررسی و تحلیل نقش حیاتی هوش مصنوعی و فناوریهای هوشمندسازی در بهبود نظامهای حقوقی کشاورزی و مواد غذایی ایران تدوین شده و به دنبال آن است که چارچوبی علمی و کاربردی برای بهینهسازی این نظامها ارائه دهد. از طریق تحلیل تطبیقی میان مدلهای موفق جهانی و وضعیت فعلی ایران، این مقاله به شناسایی شکافهای پژوهشی و قانونی پرداخته و نیازهای اساسی برای توسعه و بهبود نظام حقوقی در این حوزهها را مشخص میکند. هوش مصنوعی بهعنوان ابزاری قدرتمند میتواند به بهبود فرآیندهای قانونی، ارتقای دقت در اجرای قوانین، کاهش زمان مورد نیاز برای تصمیمگیریهای حقوقی، و کاهش پیچیدگیهای مرتبط با مقررات کشاورزی و مواد غذایی کمک کند. در این پژوهش، به اهمیت کاربردی کردن این فناوریها در ایران توجه ویژهای شده است و با در نظر گرفتن چالشهای خاص اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور، راهکارهای اجرایی برای بهکارگیری هوش مصنوعی در قوانین مرتبط با کشاورزی و مواد غذایی ارائه میشود. علاوه بر این، مقاله به بررسی تأثیرات اجتماعی و اقتصادی هوش مصنوعی بر نظام حقوقی کشاورزی و مواد غذایی پرداخته و به این نتیجه میرسد که استفاده از این فناوریها میتواند به بهبود قابل توجهی در کارایی، شفافیت و عدالت اجتماعی در این حوزهها منجر شود. همچنین، این فناوریها میتوانند با افزایش سرعت و دقت در تدوین و اجرای قوانین، به کاهش هزینههای اجرایی کمک کرده و در نهایت به توسعه پایدار بخش کشاورزی و مواد غذایی در ایران کمک کنند. |
کلیدواژه ها |
مدیریت پایدار، نوآوریهای قانونی، تکنولوژیهای پیشرفته، تجزیه و تحلیل دادهها، چالشهای قانونی کشاورزی |
وضعیت: پذیرفته شده مشروط |