بررسی سیاست‌های زمین‌ در کشورهای منتخب
کد مقاله : 1060-GAFR (R1)
نویسندگان
فاطمه سخی1، مجتبی پالوج *2
1دانش آموخته دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران.
2دانشیار پژوهشی، موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی. تهران. ایران.
چکیده مقاله
ضوابط مربوط به زمین، ریشه در تاریخ کشورها داشته و بازتاب‌ طیف وسیعی از موضوعات مانند نظام‏های بهره‌برداری، رژیم‌های سیاسی، سوابق استعماری، نهادهای اجتماعی و بنیان‏های مذهبی است. در بیشتر نقاط جهان، روش‏های متفاوتی در بکارگیری و مالکیت زمین وجود دارد. این روش‌ها، روابط اجتماعی، اقتصادی و محیط‌زیستی را دچار تغییر و تحول نموده است. این مطالعه با استفاده از رویکردی توصیفی-تحلیلی و با مطالعه تطبیقی اسناد بین‌المللی و در قالب سند پژوهی، به نوع نگرش بر موضوعات مرتبط با زمین در برخی از جهان می‌پردازد. همچنین این مطالعه به ارائه مباحثی در خصوص چگونگی اصلاحات نظام‏های ملی در سه محور تقویت حقوق بخش خصوصی بر اراضی، به رسمیت شناختن حقوق عرفی و بومی و در نهایت ارتقای روش‏های دسترسی به زمین می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد، اگرچه سه محور مورد اشاره را نمی‌توان به‏عنوان یک رویکرد مشترک در میان کشورهای جهان دانست لیکن درحالی‏که برخی کشورها یک یا همه رویکردهای مذکور را به‏عنوان روشی اصلاحی در مورد حقوق اراضی مورد توجه قرار داده‌‌اند، برخی دیگر صرفاً به انجام اقدامات کمی برای بهبود وضعیت مدیریت زمین اکتفاء نموده‌اند. نکته قابل توجه این است که مسایل زمین به‏شدت تحت تأثیر موقعیت خاص کشورها قرار داشته و ماهیت بلندمدت دارند و اغلب از نظر سیاسی، محل بحث و مناقشه هستند، از این‌رو نیاز است تا ضمن تعریف حوزه‌های اولویت‌دار و با توجه به ویژگی‌های اجتماعی و حقوقی، توافق در خصوص چهارچوب بلندمدت سیاست‌های زمین در ایران مورد توجه واقع شود.
کلیدواژه ها
زمین، سیاست‏های ساختاری، کشاورزی، قوانین، مالکیت.
وضعیت: پذیرفته شده مشروط