خرد شدن و تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تاثیر آن بر امنیت غذائی |
کد مقاله : 1052-GAFR |
نویسندگان |
محمدرضا پارسامهر * سازمان تات |
چکیده مقاله |
کاهش مساحت زمینهای کشاورزی تهدیدی برای توسعه کشاورزی پایدار و تحقق اهداف سند ملی امنیت غذایی می باشد. متوسط مساحت زمین کشاورزی در کشور از 5 هکتار کنونی در حال کمشدن به متوسط هر قطعه 3 هکتار است و بنا به یافتههای یک تحقیق، چنانچه این روند ادامه پیدا کند تا 10سالآینده تولید گندم کشور به نصف میرسد. طبق بررسیها، در دوره زمانی ۱۴۰۱-۱۳۷۴، روزانه نزدیک به 6/7 هکتار زمین کشاورزی بهصورت غیرمجاز مورد تغییر کاربری قرار گرفته است، ولی آمار واقعی بیش از این است. بخشی از این اراضی به واسطه ی قانون ارث تکه تکه شده و تغییر کاربری یافته اند.بنابراین در چنین شرایطی دستیابی به اهداف سند امنیت غذائی کشور دچار خدشه خواهد گردید و این امر را غیر ممکن خواهد ساخت. هدف این مقاله بررسی قوانین مرتبط با امور اراضی و حفظ کاربری اراضی کشاورزی بوده و تاثیر این قوانین بر خرد شدن اراضی را مورد نقد و بررسی قرار می دهد.نوشته ی حاضر حاصل بررسی قوانین و مرور سایر تحقیقات انجام شده در این زمینه می باشد. قانون ارث در شرایط فعلی به ضرر کشاورزی است. نتایج این بررسی نشان می دهد سایر قوانین موجود مرتبط با اراضی کشاورزی از بازدارندگی لازم برای جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی برخوردار نمی باشند |
کلیدواژه ها |
خرد شدن، ارث، کشاورزی، تغییرکاربری، امنیت غذائی |
وضعیت: پذیرفته شده مشروط |