اصل احتیاط در حقوق محیط‌ زیست (مطالعه موردی: محصولات تراریخته زراعی)
کد مقاله : 1048-GAFR (R1)
نویسندگان
شهرزاد میرکریمی *1، حسین عطارچی2، سکینه رضاعرب3
1کارمند سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان استاد مدعو گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان
2سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان
3کارمند سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان
چکیده مقاله
افزایش جمعیت و نیاز روز افزون به مواد غذایی از یک‌سو و بهره‌برداری بیش از حد از منابع طبیعی جهت تأمین این نیاز از سوی دیگر سبب شده است که امروزه اکثر کشاورزان در سراسر دنیا به کشت محصولات کشاورزی تراریخته روی آورند. محصولات تراریخته به محصولاتی گفته می‌شود که با روش‌های مدرن ژنتیک مولکولی و مهندسی ژنتیک دستکاری شده‌ و از سایر ارگانیسم‌ها ژن‌های مطلوب و جدیدی دریافت کرده‌اند. علیرغم نقش مؤثر و مثبت این محصولات در افزایش کمی تولیدات کشاورزی و دستیابی به امنیت غذایی، اثر مبهم و دوپهلوی آن‌ها بر محیط‌زیست، نگرانی‌ها را در حوزه سلامت، آلرژی‌زایی و مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها افزایش و به لحاظ بهداشتی و اخلاقی چالش‌های زیادی را به وجود آورده است. محصولات کشاورزی تراریخته به گروه محصولات غلات، دانه‌های روغنی، میوه‌ها، سبزیجات، دام و طیور طبقه می‌شوند. در این مقاله، با استفاده از روش کتابخانه‌ای و مروری، ضمن پرداختن به موضوعات قابل بحث در مقوله محصولات تراریخته زراعی، به ارائه پیشنهادات مفید در اصلاح نگرش مردم پرداخته می‌شود. یافته‌ها حاکی از آن است اصل احتیاط حاکم بر حقوق محیط‌زیست در فضایی آکنده از بدگمانی‌ها در زمینه تولید و مصرف محصولات تراریخته کشاورزی می‌تواند به‌عنوان یک ناجی برای جهت‌دهی هدایت جمعی مطرح شود. همچنین بازنگری و تصویب قوانین خاص در زمینه فعالیت حوزه تراریخته و بررسی ایمنی و ارزیابی احتمال اثرات ناخواسته آن‌ها در آینده ضروری است.
کلیدواژه ها
اخلاق زیستی، امنیت غذایی، توسعه پایدار کشاورزی.
وضعیت: پذیرفته شده مشروط