کشت و تولید محصولات کشاورزی تراریخته : آری یا نه؟

کد مقاله : 1016-GAFR

نویسندگان

نورمحمد آبیار *، علیرضا صابری عضو هیئت علمی

چکیده مقاله

امروزه دانش بیوتکنولوژی به ویژه دانش تولید محصولات تراریخته (GMOs) با وجود چالش‌های موجود، به عنوان یکی از راهکارهای افزایش تولید محصولات کشاورزی و غذایی مورد توجه جهانیان قرار گرفته است. گیاهان تراریخته حاوی ژن‌های جدیدی هستند که به آنها خصوصیات سودمندی از قبیل تحمل تنش‌های محیطی و مقاومت در برابر بیماری‌ها و آفات را می‌دهد (دویلیرز و هویسینگتون، 2011). با وجود موفقیت در دستیابی به دانش فنی تولید محصولات کشاورزی تراریخته مقاوم به آفات در جهان، تاکنون نسبت به تولید و مصرف این نوع محصولات در مزارع کشور اقدامی به عمل نیامده است. دلایل مختلفی بر این امر مترتب است از آن جمله می‌توان به رویکرد نه چندان مناسب برخی سیاستگذاران و برنامه‌ریزان کلان کشور نسبت به محصولات تراریخته، نگرانی‌های زیست‌محیطی، ایمنی و نامعین بودن آثار اقتصادی و اجتماعی آن بر تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان اشاره کرد. در این پژوهش، با مطالعه‌ی مروری، برخی دیدگاه‌های موافق و مخالف تولید محصولات کشاورزی تراریخته ارائه شده و پس از بیان مزیتها و عدم مزیت های آنها نتیجه‌گیری و پیشنهاداتی ارائه شده است.

کلیدواژه ها

کشاورزی، تراریخته ، ایران، مزیتها و عدم مزیتها

وضعیت: پذیرفته شده مشروط